“Të lumur ata që nuk panë dhe besuan”
Krishti me shumë të krishterë vepron si me Thomain:Në fillim i pret të shohin,të kuptojnë dhe më pas të binden dhe të besojnë.Por këto shpirtra shkojnë ngadalë.Nuk do kenë shumë ecuri në jetën shpirtërore.Në të kundërt,ata të cilët besojnë pa parë më parë disa gjëra të cuditshme,kanë sukses shumë më shpejt.Kjo ndodh kryesisht tek Shenjtorët.Të gjithë Shenjtorët,nga momenti i parë që dëgjuan për Krishtin,ishin pikërisht “ata që nuk panë dhe besuan”.Dhe duke besuar u ngjitën shumë lart.Akoma dhe ata që ishin shumë mëkatarë,kur u takuan me Krishtin dhe i preku Hiri i Perëndisë,kthyen në 180 gradë:Besuan dhe u bënë “të lumur” .Të kemi kujdes fjalët që Zoti i tha Thomait:”Lum ata që nuk më panë dhe besuan”.
E tha Zoti këtë sepse jo thjesht kjo është rruga më e shkurtër,jo thjesht është rruga më e lehtë,jo thjesht është rruga më me rezultat në marrëdhënien tonë me Krishtin,por është pikërisht ajo që do Perëndia.Cështja me Thomain është shumë interesante.Po,Thomai nuk është i pabesë,nuk është refuzues,nuk është kundështus.Jo,e do Zotin por ka këtë kërkesë”nëse nuk shoh dhe nuk ve gishtin në plagët e Tij,nuk do besoj”.
Por nuk është kjo që do Perëndia.Zoti do dicka shumë më të ngritur,shumë më të lartë.Dhe këtë gjë nuk mund ta kuptoj dikush i cili do të hetoj që të besoj.Në realitet “të lumurit që nuk panë dhe besuan” është “bindja” më Krishtin.Bindja ka besim,besimi ka bindje.
Zemra jonë është e hapur të pranoj të vërtetën dhe ti jepet me besim atyre që thotë Krishti.Të “mohosh” veten,llogjikën tate,atë që ti mendon dhe ndien dhe ti bindesh Krishtit,është nga njëra anë kapërcim mbi vdekjen.Këtu do duket besimi.Kështu hapet qielli dhe bëhesh i “lumur”.
At Simeon Kragiopulos
Manastiri i “Lindjes së Hyjlindëses” Selanik
“Të lumur ata që nuk panë dhe besuan”
