Pendimi i gruas Samaritane
(Joani 4:5-42)
Duke shkuar Zoti Jesu Krisht në qytetin Sihem ndaloi pranë pusit të Iakovit.Atje shkoi për të mbushur ujë dhe një grua Samaritane.Jesu Krishti “burimi i urtësisë ” kërkoi nga gruaja t’i japi të pi ujë nga pusi.Ajo që Zoti Krisht kërkonte në të vërtetë ishte ta largonte atë nga jeta e shturur që bënte dhe ta drejtonte drejt shpëtimit.Gruaja u cudit sepse Judenjtë nuk kishin mardhënie të mira me Samaritanët.Gjatë bisedës Zoti Krisht i foli asaj për të vërtetat e shpëtimit.I flet për ujin që nuk ndien më etje,për ujin jetëdhënës.Në të vërtetë këto fjalë nuk ishin të qarta dhe të kuptueshme për gruan ndaj i tha Zotit:”më jep o Zot të pi nga ky ujë që mos kem më etje dhe mos të mundohem më deri këtu”.Duke vazhduar bisedën Zoti Jesu Krisht i flet gruas për jetën që ajo kishte bërë dhe kjo bisedë nuk kishte si qëllim ta ofendonte apo ta lëndonte atë,por të zbuloj tek ajo dëshirën për shpëtim.
